Week 4 3/31 4/6

- Maandag -
Zoals gewoonlijk begon de maandag weer met het wekelijkse ritueel: opstaan, inpakken en dan de wandeling naar het station om de trein te pakken richting Glen Ellyn. Tijdens me wandeling weer 3 keer verliefd geworden op diverse Chicago'se schone die ik nooit meer zie. Eenmaal in de trein heb ik weer even me weekverslag geupload en ik werd weer keurig opgehaald door Jim op het station. Om half elf begon de maandelijkse veiligheidsvoorlichting en ik was er dit keer ook bij, het sloeg echt compleet nergens op, maar ze probeerden er toch maar wat van de maken. Een beetje mooipraterij zoals de amerikanen dat zo goed kunnen en je hebt een veiligheidsvoorlichting. Ik had het trouwens al de hele dag ongekend warm en het zweet brak me dan ook regelmatig uit. Ik denk dat mijn fietstochtje van gister me iets te veel zon heeft opgeleverd en ik nu een overload aan warmte heb gekregen, vroeg naar bed vanavond om het er maar uit te slapen, we weten allemaal hoe 'vroeg naar bed gaan' eindigt, ik slaap weer veel te laat. Na de voorlichting snel maar me colbert uit gedaan en me schort voor gedaan, tijd om te gaan bedienen en de taken die er bijhoren doen, joepie. Ook gelijk 2 bekers koffie naar binnen gegooid en ik kwam zo de middag wel door. Jim had wat in ze rug verrekt en die ging dus wat eerder naar huis, slecht moment. Het is namelijk de 31e vandaag en dat betekent het einde van de maand, dat wil zeggen dat alle bewoners hun gekochte maaltijden op willen maken en dus met een zooitje gasten komen aanzetten dat je op een avond zo'n 210 man wegwerkt. Ook kwam een van de afwassers niet opdagen dus ja, je raad het al, ik was de lul. Wonder boven wonder viel het me reuze mee en was het eigenlijk wel is lekker om is wat anders te doen dan koffie en water. Aan het einde van de avond zagen me handen er net zo uit als die van de gemiddelde bewoner hier maar ik wel lekker uren gemaakt. Kwart over 8 waren we klaar en dat maakt dus een dag van 9,5 uur, leuk op de paycheck. Aan het einde van de avond toen we helemaal klaar waren, waren er nog 4 van ons over en na een maaltijd in breakroom was het tijd om gestrekt te gaan. Wat begon als een loodzware dag eindigde in een leuke afwisselende avond. Ben benieuwd wat morgen te brengen heeft. Doeii
- Dinsdag -
Het opstaan wordt steeds moeilijker.. Me ogen branden en me wallen worden erger, hmmm het echte leven is begonnen! Snel een ontbijtje er in gooien en de dag doorkomen op koffie en water. Wat gepland stond als een dag de inventory en een aantal computersystemen doornemen, werd uiteindelijk een gewonen dag als een server, na het ontbijt de tafels weer in orde brengen wat een eeuwigheid duurde vandaag want we hadden een lunch en dat betekende dus een tekort aan bestek. Maria was er ook weer vandaag en dát betekend weer dat wat een normaal persoon in 1 zin kan duidelijk maken zij in een heel verhaal doet. Kom op mens lul niet zo slap en werk doorr! Helaas mag ik dat niet zeggen en als ik het deed zou het niet zo gewaardeerd worden denk ik. Een van de servers legde haar manier van werken perfect uit in 1 woord, micromanager. Ze presteert het gewoon om je hele werkzaamheid stil te leggen om je er op te wijzen dat het oortje van het koffiekopje niet vergenoeg naar beneden wijst, of dat het schoteltje 2 cm naar rechts moet, heerlijk. Na de lunch te hebben gedaan van 20 man was het breaktime en kon ik lekker genieten van een gegrildekip sandwich met bacon. Ze bakken de bacon hier echt goed krokant en dus niet van die slappe mcdonalds spekrepen die als je ze tegen de muur gooit, ze blijven plakken. Na de lunch was het de tijd daar om de laatste puntjes op de i te zeggen in de dining room en toen kon ik met Jim gaan beginnen aan de inventaris en een beetje van de systemen. Na 25 minuten moest ik alweer terug de dining room in en was het weer koffie en water tijd. Ik heb me het grootste deel van de avond bezig gehouden met buzzen, dat wil zeggen de tafels leeghalen en opnieuw opdekken. Om 6 uur zat de dag er op en kon ik met een maaltijd op schoot nog even een aflevering kijken. Daarna was het weer koffers pakken want voor me laatste twee nachten slaap ik weer in de kamer waar het allemaal begon. Super irritant dat verhuizen maar ik kon me er niet onderuit lullen. Ik leef wel even uit me koffer. Dat inpakken viel nog vies tegen en ik maak me een beetje zorgen of ik alles wel mee krijg donderdagavond.. Na 4 tripjes over de gang was me kamer weer leeg en kon ik nog even een wandeling naar de super maken. Ik moet ff contante in huis halen want ik ga naar de kapper morgen. Ik moet nodig weer geknipt worden want me nek is net die van een gorilla. Ik hoop dat ze een beetje kan knippen maar aan der verhalen te horen moet dat goed komen, 20 jaar kapper moet toch ergens voor staan..?
We zullen het zien, als jullie van het weekend foto's voorbij zien komen van mij en een kale kop weet je dat er iets fout is gegaan.. Oh en ik heb geen wifi in deze kamer, alles geprobeerd maar niks lijkt te werken, verdomde kamer dit! Nu nog is zien te slapen, adiosss.
- Woensdag -
Kappert! Jaja ik ga voor het eerst naar de kapper in amerika! Cindy had me verteld over haar kapper avontuur, waar ze 90 dollartjes moest neerleggen voor een klein knip beurtje. Dus ik heb maar even aan de kapster in de community gevraagd of ze me kon knippen. Voor 14 dollar was het zo gepiept. Ik moet zeggen, toen ze de tondeuse op me hoofd zette was ik even heel bang dat het een klein drama werd, maar na het viel reuze mee. Met een vers gekapte kop kwam ik de dining room binnen en natuurlijk zei niemand er wat van. Na 20 minuten begon het sommige op te vallen en het beviel gelukkig. We hadden vandaag hoog bezoek, corporate kwam langs. Ze kwamen naar ons om foto's te maken. Er heeft net een murch plaats gevonden en er moeten een aantal plannen anders geschreven worden, waaronder het schoonmaak plan. Dit wordt over genomen door het bedrijf dat onze schoonmaakmiddelen levert en om het zo makkelijk mogelijk te maken wordt het plan opnieuw geschreven met links der in die naar de foto's verwijzen, de foto's geven dan aan hoe het moet. Jim kreeg zelfs een mailtje van de dining vice president, Joska, dat de keuken er erg netjes uit zag en dat hij blij was dat te zien. Dit is best bijzonder want normaal communiceert Joska niet direct met de dining directors van community's. Jims dag kon dus niet meer stuk. Na wat gebabbel met Patty, de genen die ons ophaalde van het vliegveld, was het weer tijd om aan het werk te gaan en ik moest de inventory invoeren in de computer. Hierna was het weer tijd om me om te kleden in me server kleding en was het tot 6 uur weer tijd om koffie in te schenken, met de bewoners te praten en me te vervelen. Om 6 uur was ik klaar en moest ik me snel weer omkleden naar casual want ik ging eten bij me bowling collega, Aimee. Der neef had chicken piccata gemaakt en ik moest zeggen dat het me reuze mee viel. Na een lekker avondje gezellig babbele was het tijd om te gaan, ik heb ze nog getrakteerd op een milkshake en mezelf op een ijsje. Ik kreeg ook nog een kleien tour door Glen Ellyn en heb zo'n beetje de grootste huizen ooit gezien. Huizen met bowlingbanen en basketbal velden in het huis. Niet dat ik binnen ben geweest maar Aimee kon er veel over vertellen. Ja Glen Ellyn is een rijke gemeenten, wat een huizen. Na dat ze me hadden gedropt voor de deur van The meadows heb ik nog even een half uur met de receptioniste gepraat, Carla, die kan zo lekker slap lullen. Na wat tips en tricks te hebben gekregen over de stad en over van alles en niets te hebben gepraat was het tijd om naar bed te gaan. Nu dus, ajuus!
- Donderdag -
De dag is daar.. Me laatste dagje hier ik The Meadows! De gevoelens zijn gemengd, ik voel me hier thuis en op me plek, maar ik wil ook weg om nieuwe dingen te zien. Eerst maar is even deze dag doorkomen. Gelukkig heb ik weinig in de dining room gestaan, alleen even in de ochtend. Jim wou me meenemen op lunch, maar bedacht zich toen en na een bezoekje aan de super begon hij opeens als een wilde te koken. Hij had een ander idee gekregen, hij ging een 'familie ontbijt/lunch' maken voor mij en alle medewerkers. Een grote bak gehakt met groeten en een schaal tortilla's verder moesten we weer verder. Hij zei dat ik met hem naar boven moest om daar aan de slag te gaan, ik had het natuurlijk helemaal verkeerd begrepen en ging naar de dining room boven en kon 'm al nergens vinden. Opeens kreeg ik de ingeving dat hij wel eens op de dagvergadering zou kunnen zijn en ja hoor, 20 minuten te laat binnen te komen kreeg ik me 'cadeau'. Een mooi gedicht en een foto van me verkleedpartij waar ik een mooie boa en fruitschaal op me hoofd heb! Het gaat ten slotte om het gebaar en dat was heel leuk. Ik had zelf ook iets gehaald voor Jim (en team), een bedankt kaartje en daar had ik natuurlijk een tekstje in gekrabbeld. Ik wou nog wat meer doen maar bedacht me dat ze hier al bijna 4 keer per week taart hebben dus heb ik het maar bij een kaartje gelaten, het gaat ten slotte om het gebaar..
Na deze meeting heb ik met Jim nog het een en ander door genomen om me helemaal klaar te stomen voor het echte werk. De dag ging eigenlijk heel snel voorbij verder. Rond 6e 's avonds was het tijd om afscheid te nemen. Ik begon bij de residents en heb van de gene met wie ik het meeste had heb ik even een babbeltje gemaakt. Ik kreeg nog 20 dollar in me handen gedrukt maar dit heb ik helaas niet kunnen aannemen, me stage is me toch even wat meer waard. Na het personeel gedag te hebben gezegd en de receptioniste, Carla, ajuus te hebben gezegd was het tijd om te gaan. Ik kreeg een lift van Aimee en na een snelle stop bij de ATM was het dan echt tijd om ook Aimee gedag te zeggen. Eenmaal in de trein, na het de trein in tillen van die godvergeten zware koffer, en er was natuurlijk geen plek meer vrij die extra ruimte had dus stond me koffer half om half op het gangpad, maar we zaten, op weg naar downtown. Ik kan het weekend al ruiken en der is geen beter gevoel dan dat, als je weet dat je weekend druk wordt. Ik ben aangekomen en ben dood op, tijd om te slapen dus. Ajuus
- Vrijdag -
Weekend! Ik begon de dag lekker met een fraai stukje muziek spelend over onze pas gekochte boksen. Project X stond namelijk op me te wachten, het uitpakken van me koffer en tassen. Na een klein uurtje was ik klaar en kon ik beginnen aan me ontbijt. Een lekker pakkie filterkoffie en een kommetje cereal plus het uitzicht over Milleniumpark/S Michigan ave en mijn dag kon niet beter beginnen. Eigenlijk kwam er pas leven in de brouwerij toen Cindy me appte dat ze vroeger klaar was met werk en of we dus gingen lunchen. Eerst nog even haar schoenen weg gebracht naar de schoenmaker en mijn pak naar de stomerij en toen zijn we beland bij een foodcort in de macy's. Ik had een lekkere turkey BLT en Cin het broodje van de dag, geen idee wat dat was. Toen op de terugweg nog even in een gekke bui een nieuwe kofferset gekocht en ik had wel weer genoeg geld uit gegeven voor de dag! De koffers zijn trouwens erg mooi en ik heb nu hopelijk wel genoeg plek voor alles. Nu alleen nog een 'hand'tas voor me ipad en papieren. Denk dat dat even een goedkopen optie wordt van de h&m aangezien hier de gemiddelde documenten tas al gouw 250 dollar is. Maar dat komt wel. Vandaag was ook de dag dat iedereen terug kwam vanuit zijn trainingslocatie en dat betekende dus opeens weer een hok vol. Dit was wel even spannend maar ook weer heel gezellig! Op het menu voor de avond stond sushi gepland maar Coen en ik eindigde met Chipotle. Na te hebben gegeten was het tijd voor muziek en wijn. Dit hebben we vol gehouden tot een uurtje of 12, half 1 en toen was iedereen toch wel erg moe en was het tijd om te gaan slapen, morgen weer een dag!
- Zaterdag -
Aahh.. Ik had nooit dat laatste beetje Bacardi uit het flesje op moeten drinken, chemische bende hier man pfff. Je raad het al, ik heb betere ochtenden gekend. Gelukkig was het ontbijt goed en dat rook ik al van onder de douche, die natuurlijk traditiegetrouw extra lang en heet was. Ei, bacon, beef en croissants waren het ontbijt vandaag. De dames waren er wat vroeger bij dan sommige van ons en hadden dus het een en ander in huis gehaald.
Ik was iets wat lichter prikkelbaar dan gewoonlijk en sommige van ons hebben dat dan dus ook gemerkt.. Gelukkig was de sfeer wel gewoon goed en we gingen fietsen vandaag! Alweer i know maar nu gaan we de andere kant op, richting het zuiden. Heel veel verder dan 7 km zijn we niet gekomen omdat we op vrij veel locaties een kleine fotoshoot hebben gedaan. Aangezien we nu met 3 man waren ipv alleen ik zoals de vorige keer, konden we nu zelf ook op de foto. De zon scheen vol op en dit heb ik dan ook moeten bekopen met een knal rood voorhoofd en een gloeiende kop. Het was dan ook niet gek dat toen zodra we binnen waren na het fietsen ik en Coen als een blok rozigheid in elkaar storte. Maar het fietsen was verder heel leuk! We zijn dus niet heel ver gekomen maar na een rondje op de museum campus en onder het football stadium door zijn we geëindigd bij de pier waar het planetarium is en hier hebben we de skyline super goed kunnen vastleggen. Het uitzicht was ongekend en ook hier hebben we weer een kleine show weggeven voor de andere toeristen, aangezien we weer op de foto gingen op de meest onmogelijke posities. Weet niet of foto's hiervan op facebook komen.. haha. Na het fietsen hebben we met ze 3e nog even een pizza'tje gescoort bij Gio's en toen was het tijd om de inkopen te gaan doen voor onze kleine soirée. Ja vanavond komen er een aantal vrienden van het vriendinnetje van Anthony langs om zo het weekend is even goed in te luiden. Met lichte zenuwen voor wat de avond zal gaan brengen kwamen we terug met de boodschappen en uiteindelijk viel het allemaal reuze mee. De avond verliep uiterst soepel en na een spelletje 'never had I ever' en beer-pong zat de sfeer er goed in was het rond 12e alweer tijd om het een geslaagde avond te noemen, de dames moesten namelijk een trein halen. Na een kleine na zit was het voor ons ook maar is tijd om naar bed te gaan en zo gezegd zo gedaan. Iedereen viel als dronken roosjes in slaap en naja we sliepen nog kort en dorstig.. Truste..
- Zondag -
Na een kort nachtje slaap, omdat ons gordijn bestaan uit een paar goedkopen luxaflex en het dus bij de eerste zonnestralen al meteen super licht is in onze kamer, was het tijd voor het volgende kater ontbijtje. Ik had as usual een lekkere lange douche genomen, alleen heb ik er een nieuw element aan toegevoegd. Ali had de nacht er voor een soort sauna gemaakt door de kraan op ze heetst te zetten en te zitten en relaxen. Dit leek mij een uiterst goed plan en dat was het ook..! Na uitgestoomd te zijn gingen we een ontbijtje in elkaar flansen. Anthony had een stokbrood gehaald alleen we hadden te weinig eieren dus besloten we maar een soort wentelteefjes te maken. Eitje los geklopt, oregano en peper er door, broodje er in verzuipen en bakken maar. Best goed te doen en na een schaal vol Italiaanse wentelteefjes konden we de dag met een goed gevulde maag beginnen. Niet dat het een super drukke dag ging worden want iedereen functioneerde niet meer helemaal 100%. Na tot de conclusie te zijn gekomen dat we te weinig geld hadden voor de meesten dingen besloten we maar gewoon door de stad te gaan wandelen. Winkel in winkel uit en alleen maar kijken naar dingen die we niet kunnen kopen, geweldig. De lunch was ook al vrij voorspelbaar, pizza. En dan wel de beste in town. Uno's is volgens vele de originele deep pan pizza, tis eigenlijk meer een soort taart dan een pizza. We hadden een medium besteld voor met ze tweeën, na de eerste punt zaten we al vol. Twee punten verder besloten we de rest mee te nemen naar huis en zo hadden we ook gelijk avondeten. Een lekkere uitbrak dag gehad dus, verder niet zo veel meer gedaan, wel nog een soort documenten tas gekocht bij de, inderdaad, h&m. Zag er wel leuk uit en als voorlopige oplossing is het denk ik een prima ding. Dat kunnen we woensdag mooi ondervinden, dan vliegen we namelijk weer uit naar onze volgende locatie! Morgen gaan we naar corporate en horen we waar we heen gaan! We hebben der zin an! Tot snel!