Week 7
Door: Daan
Blijf op de hoogte en volg Daan
29 April 2014 | Verenigde Staten, Williamsburg
9 uur ging de wekker weer, ff lekker douche en dan een chocopasta/corn flakes ontbijtje naar binnen werken, en koffie niet te vergeten. Hele sterke koffie. Ik denk dat ik misschien iets te veel koffie in het filter doe, misschien volgende keer is even wat minder proberen. De dag stelde niet veel voor vandaan. Lunch was ongelofelijk rustig en dinner sloeg ook nergens op. Me pauze was dan ook weer extra lang en ik maakte maar even gebruik van de gelegenheid en ben even in de zon gaan zitten. Dat duurde ook niet lang want bij me huisje staan een rij bomen en voor me gezicht ook maar vitamine D kon zeggen zat ik alweer in de schaduw. Na me pauze ben ik dan ook maar op me director afgestapt en heb 'm gezegd dat ik van deze pauzes niet goed wordt en of hij niet iets te doen had voor me voortaan. Dat vond hij vervelend om te horen en besloot meteen een lijst voor me te bedenken met dingen die ik kon gaan doen in de pauze, hij waardeerde me inzet. Ik dacht alleen maar aan het geld dat ik nu meer kon gaan verdienen. Kassa. Zoals ik al zei was de avond ook snel voobij, althans dat was hij bijna tot er om 10 minuten voor sluit nog een oudje aan kwam kruipen en aan tafel ging. Met me geforceerde aardigheid en goed toneelspel heb ik haar bediend en konden we uiteindelijk, opgeruimd en wel, naar huis. Na me overheerlijke dogybag maaltijd was me hoogtepunt van de dag dan eindelijk daar, me pakketje was eindelijk aangekomen. Me jas, schoenen EN me oude vertrouwde niet amerikaanse pindakaas! Calve, the best a man can get. Meteen een broodje gesmeerd en toen naar de supermarkt gelopen, even water, appels en koffiemelk gehaald en niet zomaar koffiemelk, koffiemelk met baileys smaak! Hoe chemisch wil je het hebben, maargoed ik geniet van de kleine dingen. Arme student heb nagel om ze reet te krabben. Nog even tv gekeken en toen begonnen de oogjes weer pijn te doen, time to hit the sack. Naar bed gaan dus. Morgen vroeger op want ik ga beginnen met hardlopen, oh god. Op me nikies want me renschoenen heb ik natuurlijk in Chicago gelaten, ''wie gaat er nou rennen, dat is voor gekken''. Nou hier gaan we dus. Tot morgen.
- Dinsdag -
Pffff... Veel te vroeg dit, maar we gaan het proberen. Een appeltje en een bakje yoghurt als eerste ontbijt en gaan met die banaan. Op me sneakers.. Drama. Het viel me nog reuzen mee in het begin, tot ik steeds moest stoppen voor de stoplichten, daar ging het goede gevoel.
Ik kon, niet, meer. Toch doorgegaan en uiteindelijk ben ik half misselijk en duizelig aangekomen bij me voordeur. Na al shakend en schuddend de sleutel in het slot te krijgen, ik leek wel dronken, ben ik naar binnen gevallen en naar de dichtstbijzijnde stoel gekropen en daar op adem gekomen. Nou ik was de hele dag van slag, nog moeier dan normaal, en me benen waren nu nog meer naar de knoppen. Maar we zijn de dag doorgekomen. Alroy was ook weer aangekomen en dat was toch wel weer gezellig. Weer een beetje leven in de brouwerij. Heel even gaf ie me de hoop dat ie bier ging halen maar dat kwam er uiteindelijk toch niet van, shit. Misschien van het weekend ofzo of ergens deze week, een koud pilske gaat er wel in nu, vooral als de zon zo ongelofelijk lekker schijnt.
Ik ging er vandaag vroeg in om een beetje slaap te pakken want ik moet er morgen vroeg uit. Ik ga naar Washington DC! Whoehoe het witten huis bekijken en alles wat er te zien valt. Heb er zin in en ben erg benieuwd, snel slapen dus! Ajuuss!
- Woensdag -
DC! De wekker gaat vroeg, veel te vroeg. Half 7 om precies te zijn. Snel in een uurtje mezelf klaar gemaakt en toen hop om half 8 de auto in en gaan me die banaan! De heen rit duurde ongeveer 2,5 uur a 3 uurtjes. Met een muziekie en slap gelul was dit zo voorbij. Op het laatste stukje hadden we een klein beetje file maar dit gaf me mooi de gelegenheid om de stad rustig in me op te nemen. Ik moet zeggen dat de stad zelf niet zo heel bijzonder is. Er staan geen wolkenkrabbers en de eerste indruk was een beetje industrieel, het zelfde idee als dat je parijs in komt rijden, van buiten lijkt het een shithole maar eenmaal in de stad is het super. Zo was dat ook bij Washington. Het eerste wat ik zag was het momument, dat naalt achtige gebouw. Ik was druk op zoek naar het 'meer' wat je er altijd voor ziet maar dat licht net ff wat verder. Eenmaal uit de auto gingen we als eerst langs het witten huis, The White House. Op een kilometer afstand proberen een foto'tje te maken en uiteindelijk was het me gelukt om een paar mooie kiekjes te maken. Toen zijn we doorgelopen naar het monument. Ik heb geen idee waar het voor is maar ik dacht voor de Vietnam oorlog. Vanaf daar zag ik opeens het 'meer'/vijver en het Abraham Lincoln beeld in het giga gebouw. Er was ook nog een D-day monument en dit gaf op de een of andere manier toch wel een apart gevoel. Heel mooi monument. Al lopend langs de vijver gingen we richting het Abe statue. Iedereen kent het beeld wel, Abe zittend in de stoel, een groot marmeren beeld in een gigantisch gebouw. Ook dit was wel even een hoogtepuntje en na de nodige foto's gingen we op weg naar een oude vriend van Gidget, me collega met wie ik op pad ben. Hij heb ons op lunch getrakteerd en na elkaar helemaal bij te hebben geluld moest hij weer naar ze werk. Wij zijn even de auto gaan verplaatsen want een boete zou een domper zijn op deze dag. Daarna nog even weze shoppen en wonder boven wonder was ik de gene die met iets de deur uit ging. Een paar Ugg winter boots voor 120 dollar, die kon ik niet laten liggen, ik kan warm de winter in, is wel zo handig voor chicago. Verder hebben we nog een beetje rond gestruind door de stad en slap geouwehoerd. Op de terug weg hebben zijn wr gestopt in Pentagon city en daar hebben we wat gegeten, sushi, niet zo heel denderend dit keer helaas. Na een lange terug rit vol muziek en gepraat was ik rond 11e 's avonds weer thuis. Nog even wat met Al gechillt en toen maar naar bed gegaan, morgen weer werken! Ajuuss.
- Donderdag/Vrijdag/Zaterdag/Zondag -
De dagen op werk zijn helaas niet zo spannend.
Donderdag en vrijdag waren vrij slow al voelde ik me op vrijdag een stuk energieker dan op donderdag. Nog even met het thuisfront gebeld en verder gewoon gewerkt. Zaterdag was een wat leukere dag, al was het overdag niet zo spannend, alles ging gewoon lekker. Al en ik hadden nog even boodschappen gedaan en hebben toen toch maar besloten om er even op uit te gaan. Eerst naar Yorktown maar daar kwam ik niet in en toen maar even naar het collega area. Bij een bar heb ik me naar binnen kunnen lullen maar dat was een beetje aan het aftakelen. Na een drankje besloten we naar huis te gaan na dat we eerst nog even een burgertje hadden gehaald. Ik kreeg zelfs een gratis milkshake! Wat een avond..
Het was me laatste weekend met Al, en helaas niet het spannendste. We weten niet wat het is maar deze plek zuigt energie op de een of andere manier. Thuis aangekomen zijn er eigenlijk meteen naar bed gegaan. (Het was al 2 uur) We moesten tenslotte gewoon weer werken morgen.
De zondag was goed te doen en de lunch was gekkenhuis! Het is het einde van de maand dus alle oudjes komen al hun maaltijden opmaken met familieleden en vrienden. We waren rond 8e klaar en met een lekker kleffe maaltijd vanuit de keuken, was het na een klein uurtje tv weer tijd voor bed. Groundhog Day... Ajuuss
-
29 April 2014 - 23:14
Loes:
Hoi Daan,
Wat leuk om te lezen dat je de historie en kunst gaat waarderen.
Wel een hele rit heen en weer zo'n 6 a 7 uur onderweg maar dat heb je'
mooi maar weer gezien.
Wat een werklust beter dan de hele dag hangen ik hou er van.
Nog een kort weekje en dan weer naar Chicago even bijkletsen ,
met je mede bewoners al de verhalen even door nemen.
Ik ben benieuwd naar je volgende plek .
Het was weer een leuk stukje wat je geschreven hebt.
Mop tot de volgende keer een knuffel van je Oma. -
30 April 2014 - 09:48
J.Lanzaat:
Hoi Danio
Wat lees ik nou, ouwe cultuur freak, 4 uur gereden om een paar schoenen te kopen.
Ik begrijp uit jouw verhaal dat het witte huis nogal indruk op je heeft gemaakt.
Vele beroemde mensen hebben daar ook gestaan, met hun gezicht naar die naald en hun beroemde speech gehouden,denk aan M.Luther King.
Dus heb je op historische grond gestaan. Goed dat je foto,s hebt gemaakt.
Uit jouw leuke stukjes blijkt, dat het leven daar nogal eentonig is, toch heb je al heel wat gezien en ervaringen opgedaan waar je later met plezier op terug zal kijken. Hier gaat het gelukkig allemaal z,n gangetje, veel zand gezien de laaste tijd, het huisje op het strand staat er goed bij.
Nu maar wachten op het mooie weer en de temperatuur die jij ook hebt.
Goed dat je weer bent gaan sporten dat verdrijft de verveling.
Hier hoppen we van de ene verjaardag naar de andere, a.s zaterdag feest want edmee wordt veertig.
Ik hoop dat je de tijd zult vinden om door te gaan met je stukjes, zo blijven we lekker op de hoogte
van jouw belevenissen (natuurlijk moet je niet alles vertellen).
Knuffel van Opa, de kale versie. -
01 Mei 2014 - 12:23
Lonneke:
Hey moppie!
Washington!! Leuk hoor! Ben jaloers! Je gaat lekker, ik spreek je natuurlijk ook nog wel eens, maar vind t ook leuk hier weer eens wat te schrijven. Eindelijk weer even pindakaas eten lekker he?! Stuur het alleen niet nog een keer op a 25 euries. Beetje dure pindakaas!! We hebben het idd druk met verjaardagen zoals opa al zei! Je kan wel merken dat 'die kale versie' bijna zeventig is!! Hij gaat dingen een beetje vergeten en door elkaar halen. Edmee is zondag jarig en viert het ook zondag! 40 jaar! Is voor mij alweer ff geleden.... Succes met je laatste weekje in Williamsburg. Vrijdag weer terug naar 'huis' Chicago! ! Spreek je..xxx -
04 Mei 2014 - 10:02
Debby:
Hoi Daan, super leuk om je verhaal te lezen.
Gisteren avond op het feestje voor Edmee je adres weer gekregen.
Geweldig dat je in Washington bent geweest en die afstanden met de auto zijn daar heel gewoon, voor ons wel even wennen.
Ik kijk uit naar je volgende reis verhaal.
Lieve groet Debby
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley