Colorado/Chicago/Colorado

Jaja de 3 C's. En ik ben der dol op!
Chicago als thuis en Colorado begint een beetje me tweede thuis staat te worden.
Deze week heb ik afscheid genomen van me community in Denver, en dat was nog knap lastig. In me tijd hier ben ik best goed bevriend geraakt met het personeel en me director en het viel me onverwacht zwaarder dan ik verwachten. Misschien was dit ook de reden waarom ik niet heel enthousiast was toen ik terug kwam in Chicago. Dit duurde overigens maar even want na een beetje rond dwalen door de stad en het dak terras van ons appartementen gebouw te hebben ontdekt was het lekkere 'thuis komen' gevoel al weer snel terug. Helemaal na een lekkere maaltijd op het terras met uitzicht op de trump tower, we waren weer thuis!
Vrijdag nacht hebben we maar een beetje rustig gehouden, want er stond voor morgen (zaterdag) een kleine bijeenkomst op het schema en dit keer zouden er wel veel mensen op komen dagen haha. En inderdaad, rond een uur of half 9 kwamen de eerste binnen. Vol geladen met slaapspullen en drank, het beloofde weer 'zo'n avond' te worden...
Ik had na een lange tijd zonder, weer is Chipotle gegeten (mexicaans) en na een uur op de wc gewoond te hebben, besloot ik maar dat dit de laatste keer was dat ik Chipotle heb gegeten..
Toen nog wat mensen opgehaald van bij de Bean, pff toeristen, en toen kon het feest beginnen! Het was een zeer geslaagde avond.. Verder ga ik er niet op in haha.
De volgende ochtend was iets minder geslaagd, maar ach, dat hoort er bij. Na de laatste feest gangers op de taxi te hebben gezet, zijn Coen en ik maar op het dakterras even tot rust gekomen, ben ik me toch ongelofelijk verbrand. Ik liep de rest van de week met een knal rooie kop, top! Eindelijk kleur op me gezicht...
De volgende dag (maandag) kwam een van de feest gangers terug om een lekker dagje te chillen met moi, in het park, kamer en bios. Jaja de bios. We hadden The fault in our stars gekeken. Godsamme wat heb ik gejankt als een klein kind. Mooie film, maar doe het niet als je met een grietje op pad bent.. Haha.
Dinsdag ochtend was een vroegertje, we vliegen weer terug naar Colorado! Me favo state. Dit keer gaan we naar de Springs. Ik rij met me twee regionals mee naar de community dus das mooi geregeld. Deze community is giga en telt zo'n 5 a 600 bewoners. Ik ga hier als Dining room manager aan de slag en ik heb er zin in!
Ik sla het werk maar even over, dat is een beetje aansturen, hosten en binnenkort roosters maken en interviews doen.
We gaan door naar het echte werk!
Na 6 dagen werken kreeg ik dan eindelijk me weekend, maandag en dinsdag. Zoals misschien al op facebook gezien te hebben, maandag was een goed gevulde dag!
Me director had een fiets mee genomen dus rond 11:30 zat ik op de fiets richting...ergens!
Na een stukkie fietsen kwam ik aan in Old Colorado City. Dit is een beetje een western uitstraling stadje met boetiekjes en heel veel Colombiaanse, Peruaanse, Guatemala en native american shops. Heb nog een geinig armbadje gekocht voor veel te veel geld maar ach, een souvenir is altijd leuk.
Na een lekkere ijskoffie te hebben genuttigd op deze dag van 30 graden besloot ik naar de volgende plek te fietsen, Manitou. Niet wetende dat ik hier de uitdaging van me leven zou mee gaan maken. Na wat rond te hebben gestruind in het stadje, begon ik naar boven te lopen richting de berg. Voor ik het wist stond ik aan de voet van dé Incline. Ik besloot me fles water te vullen en zonder verder na te denken begon ik aan de klim.. Enn daar ging ik in de fout haha. Eenmaal op 1 derde kwam ik tot de conclusie dat ik aan iets was begonnen wat misschien niet zo slim was, zeker niet midden op de dag wanneer het dus zo'n 30 graden is. Maar goed, ik was er aan begonnen dus ik zou het afmaken ook! En dat deed ik.. Een uur later stond ik bovenaan. Onderweg ben ik bijna een paar keer neer gegaan en bedacht ik me dat als er nu wat gebeurt ik over gelaten ben aan de mensen om me heen, en dat waren der niet zo veel haha. Maar goed, zoals ik tegen al tegen moeders zei, denken is voor watjes, beetje risico houd het leuk! (Denk dat het de zonnesteek was..)
Eenmaal boven was ik zo blij als een klein kind in een speelgoed winkel, ik heb het gehaald!!
Maar toen moest ik nog naar beneden.. Shit.. En me water was bijna leeg. John Mayer op en gaan met die banaan! Het uitzicht was werkelijk ongelovelijk en met de paarse bloementjes om me heen besloot ik nog even te genieten, ik wou hier niet weg! Toen herinnerde ik me dat ik nog naar huis moest fietsen.. Tegen de heuvel op. Tijd om te gaan! Ook kwam ik er achter dat zonnebrand misschien geen overbodige luxe had geweest deze dag, maar zoals gewoonlijk, had ik daar niet over na gedacht haha. Straal verbrand kwam ik beneden en met een lekkere koppijn heb ik een pasta'tje naar binnen gegooid en ben ik naar huis gefietst, wat een feest. Het laatste stuk wat bijna stijl tegen de heuvel op ging heb ik gelopen en ik ben nog nooit zo kapot gegaan.. De zon hielp daar erg goed bij..
Maar al met al wat het een van me beste dagen hier in Colorado en het heeft wat mooie plaatjes opgeleverd! Staan op Facebook!
Oh en ik heb Jack Johnson opnieuw ontdekt, ben weer fan haha.
Adioss en tot de volgende keer!